دُختـَـــــــــــر آتـــــــــیش پارهــِــــ
دختــر بهـآرے
نگـــــرآنِ شب هـــــآیم نبــــآش . . . تنهـــــــآ نیستـــــَـم ! بآلــِـشــَـم. . . هــــِــق هــِـقِ سـُـ ـکوتـــَم. . . قـــُرص هــ آیـَم . . . لــ ـــَـ ـرزِشِ دَستـــآنـَم . . . هَمـــــه هَستـــَـن ، تـَنهـــــآ نیستـــَـم . . . ! هِـــی تـــــــو......!! بآ خــُود چہ فڪر ڪرבهــ ايی ..... ايـטּ مَنم ڪه شـِ ـڪستـه اَم ايـטּ مَنم ڪه زير بآرآטּ مآنــــ בه اَم ايـטּ مَنم ڪہ خــَستہ اَم בيگَر اِבـسآسی نـــَבآرم........ خــَنـבه و گـــِــ ريه برآيَم مَعنآ نـבاَرב مآننـב شيشــــ ہ شڪستنَــــ م آسآن بــوב وَلی ديگَــر به مَــن دَست نَزَن اين بــــ آر زَخمی ات خوآهَم کـــرد ... ! مـــی گویَنـــد یک روزی هـَـست .. چــُ ـرتكــﮧ دَستـَـش مـی گیــرد !.. و آن روز تــو بایـَـد تــــاوانِ آن چه با مـَن كردی رابـِدهـی!... تاوان دادن آن موقـِع تـــو .. بَعضی دوستیآ شوخی شوخی میآن ×لینک تکونــــــــ ــی :)))) ×حـــآلم خــَ رآبِ :(( ×دوستـِــ ش دآرَم :) ×اِدآمــــــ ه چَنـــ د تآ عکـــس گُذآشتَــ م حتمـــا بُــ رو ×بــــــــ وس بــــ ـــــوس :* ............................................................... رویِ کَـســــی دَســـت گُذآشــــتی،.. کـــه هـَمــــه یِ دُنیــــآمـــه!... اِنــــقَدر رآحَــت بـــه اون نـــَــگـو: "عــــــــزیـزَم!" سَخـــت تَــــرین دو رآهـــــی دو رآهــــ ـــی بِیــنِ فـَـرآموش کـــَـردَن،وَ اِنتــِـظـآر اَســت... گـــآهــی کـــآمِل فَــــرآموش میـــکُنــی، وَ بَعـــد میــبیــــنی کــه بـآیَد مُنتـــظِــر می مــآندی...! وَ گــــآهــی آنــــقــَدر مُــنتَظـِـر می مـــآنی کـــه میــفـَهــــمــی زودتــَــر اَز ایــن هـــآ "بــــــــــآیــــــد" فرآموش میــــکردی ....................................... بهـ زخم هايــم مي نگــري ؟! درد ندارد ديگـــر ...! روزي كه رفتـــي ، مرگــــ تمـــام دردهايـــم را با خود بــُرد .... مُرده ها كهـ دَرْد نمي كِشــند ! حرف آخرم اينــ استــــ : برنگـــرد ديگــر ! زنده ام نكـــن .... ×بَرگَشتـــــــ ـــــه...چی کار کُنـــَم؟!
نظرات شما عزیزان:
پــآکـَتِ سیگــآرَم . . .
كه خـُـ ـدآ
و حـِـساب و كـِـتاب مـی كـُنـد !...
فقط نمـی دآنم...
بـه چـه درد مـَــن مـی خورد؟
وَ جآگیر میشَن توی ِ دِلت !
تَبدیل به یه عِشق ِ عَمیق میشَن …
تَه نِشین میشَن توی ِ قَلبِت …
وَلی یه روز خِیلی رآحَت
تو سکُوت میرَن !
اونجآ بآوَرش سَخته ،
اونوَقته که بآیَد بَلَد بآشی
چِطور بآ یه خآطره کِنآر بیآی !